۱- توجه داده شده به رفتار منفی را کاهش دهید!

والدین باید بدانند پادزهر جلب توجه نادیده گرفتن است. یعنی چه؟
مثلا بچه دستان کثیفش را در دهانش می گذارد. یک بار می گوید عزیز من این کار غیر بهداشتی است، نکن. حالا اگر لازم شد دو بار بگوید و کافی است. نادیده بگیرید! هیچ واکنشی نشان ندهید.
البته نه اینکه بگویید انقدر دستانت را در دهانت بکن تا جانت در بیاید. این نادیده گرفتن نیست، این ها همه جلب توجه است.
یا مثلاً مادر می گوید من دیگر با تو حرفی ندارم. من مادر پسری مثل تو نیستم. اولا این جملات بار منفی دارد و صحیح نیست، دوما این کار اتفاقاً آخر توجه کردن است.
وقتی میگوییم نادیده گرفتن یعنی واقعاً نمی بینید دست در دهان گذاشته (نمی بینم و نمی شنوم)!

اما باز منظور این نیست که با بچه قهر کنیم. ما چه چیزی را نادیده میگیریم ؟ ما فقط رفتار کودک را نادیده میگیریم. نه خود کودک را.

مامان من گشنه ام؛ تو یخچال اگر چیزی میخواهی بردار و بخور. این یعنی من بچه را نادیده نمیگیرم.
دست در دهان گذاشتن را نادیده بگیرید. بچه را نباید نادیده بگیرید.

بعضی مواقع والدین میگویند ما نمی توانیم همه چیز را نادیده بگیریم. فرزندمان در دعوا با خواهرش او را می زند، من الان این کار را نادیده بگیرم ؟!
بچه من در فروشگاه داد میزند و همه چیز را به هم می زند و اطرافیان ناراحت و عصبی می شوند. الان هم نادیده بگیرم؟!

در این طور موارد زمانی که بچه به خودش و دیگران آسیب میزند، مداخله کنید اما باز هم به سبک نادیده گرفتن. بچه را بغل می کنید از فروشگاه بیرون بیایید.
بچه خواهرش را می زند بدون اینکه طرفداری کنید و بگویید چرا دعوا می کنی؟ اصلاً هیچ کدام. چون آن لحظه جواب نمی دهد. ما در خانه کتک نداریم برو اونجا بشین و توهم برو آنجا بشین.
الان کتک کاری نداریم. یعنی باز هم نادیده میگیرید وارد دعوا نمی شوید.
فقط مداخله می کنید تا به خودش و دیگری آسیب نرساند.

ادامه دارد…