دختر شهید مطهری خانه را با رافت و مهربانی ایشان به یاد می‌آورد و می‌گوید: «مشغله کاری ایشان بسیار زیاد بود، ولی به خاطر می‌آورم که گاهی هم وقت برای بازی با فرزندان می‌گذاشتند. حتی به اندازه ۱۵ تا ۲۰ دقیقه در روز. حواس‌شان به درس و مشق ما هم بود. ایشان شب‌ها ما را دور هم جمع می‌کردند و از تک تک ما درباره درس و مدرسه می‌پرسیدند.»

استاد مطهری اهل تشویق کردن بودند و از این عامل برای تربیت فرزندان بهره می‌بردند. مهربان بودند و همواره به احترام متقابل در خانواده تاکید می‌کردند و به نقل از همسر ایشان: «بچه ها که بزرگتر شده بودند، صبح هنگامی که می خواستند به مدرسه بروند، آیت الله مطهری با خوشرویی و مهربانی خاصی با عزت و احترامی که در نامیدن هر یک بکار می برد، بچه ها را در انتخاب ذکری که تا رسیدن به مدرسه زمزمه می کردند راهنمایی می کرد و از آنها می خواست تا با وضو از خانه خارج شوند و می گفت وقتی با وضو هستید در حال عبادتید و برایشان ذکرهایی مانند «سبحان اللّه، لا اله الا اللّه» و غیره را انتخاب می کرد. آیت اللّه مطهری به بچه ها بسیار احترام می گذاشت و آنها را بسیار نیکو صدا می زد. بچه ها را به تحصیل تشویق می کرد.»