۸- وقت ویژه بگذارید.

اگر والدین حتی هفت مورد قبلی را به هر دلیلی انجام ندادند، حتما این مورد رو بصورت ویژه انجام دهند.

وقت کیفی، وقت ویژه، وقت دو نفره با فرزند خود بگذارید.
یعنی چه؟ یعنی با بچه بازی کنید و با او وقت بگذرانید! این کار معجزه می کند.

خب سوال؛
بازی چطور باشد؟
۱- توجه داشته باشید که بازی باید مداوم و با ثبات باشد.
۲- کیفی باشد؛ ده دقیقه باشد اما بچه از این بازی لذت ببرد و در زمان بازی حالش خوب بشود. و البته بازی مورد علاقه کودک باشد.
اگر مادر یا پدر وقت زیادی برای بازی ندارند، وقت خودشان را تقسیم بندی کنند مثلا ۲ یا ۳ تایم ۱۰ دقیقه ای.

هر چند ممکن است والدینی باشند که تا الان با فرزند خود بازی نکرده اند و برای اولین بار با او بازی می کنند. طبیعی است که او به راحتی نگذارد والدین سراغ سایر کارهایشان برود و وقت بیشتری برای بازی بخواهد اما اگر بصورت مدوام باشد، بعد از یک هفته کودک بخودی خود والدین را رها میکند تا سراغ کارهایشان بروند.

وقت گذاری و بازی اثرات معجزه آسایی دارد. فرقی هم ندارد که فرزند شما کودک باشد یا نوجوان!

این کار فواید خاص خود را دارد:
_رفتارهای اشتباه اصلاح می شود.
_اعتماد به نفس افزایش می یابد.
_رابطه بسیار صمیمی و دوستانه ایجاد می شود.