بچه هایی که انتقام میگیرند، عموماً به صورت لجبازی کردن با والدین، حتی ناسزا گفتن، این عمل را بروز می دهند. مثلاً بچه ای که مادرش را می زند یا وسایلش را پرت می کند و… عموما این بچه ها، بچه های انتقام‌جویی هستند. کمی شبیه بحث اعمال قدرت است. اما بچه های انتقام‌جو از چیز دیگری رنج می برند. در ذهنیت شان این موارد است:
چرا پدر و مادرم اذیتم می کنند؟ چرا تحقیرم کردند؟ چرا من را مقایسه می کنند؟ و… در یک کلام بچه انتقام‌جو میگوید پدر و مادر به من ظلم کردند. این ذهنیت اوست.

اما کدام ظلم؟ دعوا کردن، کتک زدن، قول دادن و عمل نکردن، تحقیر کردن، مقایسه کردن و… اینها ظلم به کودک است.
بچه ای که مورد ظلم قرار می گیرد احساس طرد شدن می کند، احساس مظلوم واقع شدن می کند. واکنش آنها به این ظلم چه خواهد بود؟ بد رفتاری!
چه نوع بدرفتاری هایی؟ حرف گوش ندادن، دهن جوابی کردن، دهن‌کجی کردن، کتک زدن، به پدر و مادر ناسزا گفتن و…
حال بچه ای که بدرفتاری می کند، چه اتفاقی برایش می‌افتد؟
مادر و پدر او رو تنبیه می کنند. چرا به مادرت حرف زشت زدی و…؟ و در ادامه تنبیه و دعوا میکنند. از طرف دیگر بچه ای که تنبیه میشود، می گوید مطمئنم شما من را دوست ندارید و من را اذیت میکنید و شروع به واکنش ها و انتقام می کند، این چرخه ادامه پیدا می‌کند و این چرخه هم در کودکان و هم در نوجوانان فعال است.

اتفاقا در نوجوانان بیشتر است! چرا نمیگذارید من بیرون بروم؟ چرا نمی گذارید با دوستانم باشم؟ چرا نمی گذارید چیزی که دلم میخواهد بپوشم؟
در نتیحه اذیت میکند و پدر و مادر هم دعوا میکنند و جملاتی از قبیل آدم نمیشی، تو درست نمیشی و… می گویند و او یا با خودش و یا روبرو به والدین می گوید آهان! شما از من خوشتان نمی آید و دوباره همان چرخه ادامه پیدا می‌کند.

پس بچه چون احساس میکند به حساب نمی آید و دارد توسط والدین مجازات میشود، راه انتقام را پیش می گیرد.

راهکار های مقابله با انتقام:
والدین عزیز؛
۱- تلافی نکنید.
۲- چرخه طرد را بشکنید.
۳- فهرستی از نکات مثبت کودک تهیه کنید.
۴- رفتارهای مثبت را تحسین کنید.
۵- در هنگام خشم تنبیه نکنید.
۶- آرامش خود را حفظ کنید.
۷- احساس خاص بودن به فرزند بدهید.
و…
در ادامه مباحث مفصل درباره راهکار ها توضیح خواهیم داد.

ادامه دارد…